Szwedzkie mapy morskie można przeglądać w internecie na kilka różnych sposobów. Informacje co, gdzie i jak znaleźć zebrałem poniżej. Mam nadzieję, że przyda się to do porządkowania wspomnień z odbytych rejsów i planowania przyszłych wypraw!

Oficjalnym źródłem morskich map szwedzkiego wybrzeża jest państwowa instytucja łącząca funkcje urzędu morskiego i biura hydrograficznego – Sjöfartsverket (www.sjofartsverket.se). Aktualne wersje map Sjöfartsverket można przeglądać w internecie na stronie tej instytucji. Bezpośredni link do przeglądarki jest
taki (dostępna jest tylko w wersji szwedzkojęzycznej). Strony Sjöfartsverket są na pewno najlepszym źródłem informacji, jeśli zależy nam na dostępie do danych najbardziej aktualnych lub gdy np. chcemy sprawdzić numer mapy, pokrycie akwenu mapami o określonej skali, itp.

Mapy oparte o dane  Sjöfartsverket udostępnia również firma Eniro pod adresem kartor.eniro.se. Także i ta przeglądarka istnieje jedynie w wersji szwedzkiej.   Po wejściu na wskazaną odnośnikiem stronę, w prawym górnym rogu wybieramy rodzaj mapy. Możliwości są następujące: sjökort (mapa morska), karta (mapa topograficzna), flygfoto (zdjęcie lotnicze, czy raczej satelitarne), hybrid (zdjęcie z nałożonymi drogami i nazwami miejscowości). Poniżej guzika umożliwiającego wybór mapy znajduje się rozwijalne menu, w którym możemy między innymi włączyć wyświetlanie na mapie portów „gościnnych” i naturalnych przystani (klikamy Trafik tidtabeller -> På sjön -> Gästahamnar  i Naturhamnar).  Po włączeniu tych opcji, kliknięcie na mapie ikony odpowiadającej portowi,  czy przystani, spowoduje wyświetlenie informacji o danym obiekcie (po szwedzku).  Dobór uwzględnionych naturalnych przystani wydaje się jednak dość przypadkowy,  a podawane informacje zwykle są daleko niewystarczające, by do takiej przystani bezpiecznie zawinąć.

W lewym górnym roku przeglądarki Eniro znajduje się bardzo użyteczna wyszukiwarka nazw geograficznych, adresów i rozmaitych obiektów. Ikony ulokowane w prawym dolnym rogu umożliwiają natomiast odczytanie współrzędnych geograficznych, zmierzenie odległości, itp. Przycisk „Dela” w prawym górnym rogu pozwala na wygenerowanie i skopiowanie krótkiego odnośnika do aktualnie wyświetlanego fragmentu mapy.

Trzecią możliwość oglądania map morskich udostępnia jeden z producentów map elektronicznych: firma Navionics. Te same mapy, które sprzedawane są do użytku na ploterach i urządzeniach mobilnych można oglądać  pod adresem  webapp.navionics.com.  Warto zauważyć, że Navionics udostępnia w ten sposób mapy całego świata, z nielicznymi wyjątkami, do których należy Dania – map wybrzeża duńskiego w dużej skali nie można obejrzeć (z powodów formalnych). 

Szczegółowe mapy  (skala 1:10000) niektórych fragmentów szwedzkiego wybrzeża na podstawie własnych pomiarów tworzy prywatna szwedzka firma Hydrographica (www.hydrographica.se). Stanowią one nieocenioną pomoc przy myszkowaniu poza szlakiem wśród szkierów. Nie znajdziemy ich wśród map oficjalnych, udostępnianych przez Sjöfartsverket, ani w przeglądarce Eniro, czy wśród map papierowych wydawanych przez innych dużych wydawców.   Pokrycie różnych obszarów mapami Hydrographica można sprawdzić na mapie przeglądowej (klikamy na interesujący nas obszar, by zobaczyć listę map, a następnie w kwadraciki z poszczególnymi mapami, by zobaczyć ich zajawki w niskiej rozdzielczości).

Dane z map Hydrographica zawarte są natomiast w zestawach oferowanych przez trzech głównych producentów map elektronicznych, Navionics, Garmin i Jeppesen (c-map), a więc powinny być widoczne  również za pośrednictwem wspomnianej wyżej przeglądarki firmy Navionics. I rzeczywiście są, choć by o tym się przekonać, trzeba dokładnie przeanalizować treść map!  Dużą wadą produktów Navionics (zarówno tych dostępnych za darmo w internecie jak i sprzedawanych) jest brak informacji o mapach źródłowych. Wiedza, czy dane wykorzystane do stworzenia aktualnie oglądanej elektronicznej mapy wektorowej opracowane zostały np. w skali 1:10000, czy 1:50000, jest istotna przy nawigacji!  Informacji o parametrach mapy źródłowej nie znajdziemy też w produktach Garmin.  Pod tym względem, pozytywnym wyjątkiem jest Jeppesen — odpowiednio klikając na mapach c-map, odnajdziemy dane mapy źródłowej, łącznie z ich skalą.

Oprócz map morskich,  czasami przydadzą się też mapy lądowe i zdjęcia satelitarne. Są one dostępne wśród wspomnianych  wcześniej produktów Eniro i oczywiście w Google.  Najbardziej dokładne informacje znajdziemy jednak na stronach firmy Lantmäteriet, która z urzędu zajmuje się ewidencją szwedzkich gruntów i zabudowań.  Pod adresem minkarta.lantmateriet.se znajduje się przeglądarka umożliwiająca obejrzenie map topograficznych oraz zdjęć satelitarnych — wyboru dokonujemy w rozwijalnym menu u góry  po prawej stronie. Zdjęcia  Lantmäteriet z reguły mają większą rozdzielczość i są bardziej aktualne niż zdjęcia dostępne w Eniro, czy Google. Zdjęcia satelitarne wydrukowane w „Południowej Szwecji” zostały zakupione właśnie w Lantmäteriet.