W Sopocie, przy nabrzeżu na zewnątrz basenu przystani od strony lądu zrobiło się bardzo płytko. Widać to na niedawno opublikowanej wklejce z planem przystani (Wiadomości Żeglarskie 27/2020), a także na aktualnych mapach elektronicznych. Wcześniej  głębokości przekraczały tam 3 m i nabrzeże to było niekiedy wykorzystywane do cumowania jachtów, np w przypadku braku miejsc w basenie przystani.

Przystań przy molo w Sopocie istnieje już 9 lat — została oddana do użytku w lipcu 2011 — i jest to ostatni sezon jej funkcjonowania w rękach dotychczasowego operatora. Jesienią 2020 wygasa umowa z miastem, a szwedzka sieć marin Pro Marina, do której należał Sopot,  w zasadzie już nie istnieje. W roku 2011 po szyldem Pro Marina działało kilkunaście dużych marin położonych w najbardziej popularnych zakątkach szwedzkiego wybrzeża i uruchamiane były następne. Przystanie te z założenia oferowały najlepsze warunki postoju za najwyższą w okolicy cenę. Sopot był jedyną zagraniczną przystanią Pro Marina. Dziś z całej sieci pozostał tylko Sopot — szwedzka firma całkowicie wycofała się z prowadzenia marin.

Po 9 latach od oddania do użytku mariny oraz budynku na molo,  rzuca się w oczy odpadająca farba na ścianach  i zmurszałe deski pomostów. Tandetne wykonanie, złe materiały,  czy brak właściwej konserwacji?  Największa bolączka przystani — zbyt małe i źle zorganizowane sanitariaty — w ciągu tych 9 lat nie została usunięta.  Tak opisywałem Sopot w roku 2013: Marina Sopot.